Door burgemeester H.M. Ostendorp van de gemeente Bunnik

Geachte aanwezigen, dames en heren, jongens en meisjes.

Heel graag heet ik u hartelijk welkom op deze indrukwekkende plek bij het Herdenkingsmonument Fort Rhijnauwen, hier in de gemeente Bunnik. Wat is het ieder jaar weer goed om te zien dat zoveel mensen hier naar deze plek komen om samen met elkaar de eer te bewijzen, de dankbaarheid te tonen en stil te staan bij de mensen die, waar ook ter wereld, hun leven hebben gegeven voor onze vrijheid.Bijzonder ook, om dat ieder jaar te mogen doen, in de aanwezigheid van de loco-commissaris van de Koning in de provincie Utrecht, de vertegenwoordigers van de Belgische ambassade en, speciaal, de nabestaanden van de Belgische en Nederlandse verzetsstrijders die hier, op deze plek, door de Duitse bezetter zijn gefusilleerd. Enkel en alleen omdat ze met elkaar wilden werken aan op recht gestoelde vrijheid, waar ook ter wereld. Ik heet u in het bijzonder en met diep respect welkom op deze plek.

Dames en heren, Tot bouwstenen voor mijn korte herdenkingsrede heb ik gekozen voor twee uitgangspunten: 1. Liefde is de bron en 2. Mensen als poorten van hoop. Uitgangspunten die, volgens mij, glashelder lijken. Juist op momenten waarop wij stilstaan bij de mannen en vrouwen die in welke wereldtijd ook hun leven hebben gegeven voor de vrijheid waarin wij, ook 69 jaar later nog mogen leven.

Uitgangspunten die volgens mij prima passen binnen het door het Comité 4 en 5 mei gekozen meerjarenthema ‘Vrijheid geef je door’ en het jaarthema 2014: ‘wederkerigheid’. Ik geloof nadrukkelijk dat de vrijheid die voor ons verworven is op de langere termijn alleen duurzaam kan blijven bestaan als wij er als mensen in slagen om liefde als bron van ons handelen en ons doen het verbindende element te laten zijn, dwars door verschillen in afkomst, meningen, politieke overtuiging of levensovertuiging heen. Mensen die met elkaar willen blijven bouwen aan een samenleving die vrede ademt. Mensen als poorten van hoop. En juist omdát de mensen de poorten van hoop zijn, heb je wederkerigheid nodig. Geen wederkerigheid in de zin van ‘voor wat, hoort wat’. Nee, wel wederkerigheid in de zin van vrijheid willen geven en vrijheid kunnen ontvangen. Met open handen, een open blik en open oren. Ernst Hirsch Ballin schreef het als volgt; “Vrijheid staat of valt bij de ruimte die we elkaar bieden. Mensen zijn op elkaar aangewezen. Vrijheid is meer dan elkaar met rust laten, iets anders dan je gang gaan alsof er geen ander mens is. Vrijheid kan alleen bestaan op basis van wederkerigheid.

Geachte aanwezigen, dadelijk zijn we twee minuten stil. Twee minuten intense stilte, dwars door Nederland heen. Twee minuten vol respect, twee minuten vol gedachten, voor sommigen van ons twee minuten vol diep verdriet. Maar het zijn ménsen die twee minuten stil zijn. Mensen die elkaar door deze 2 minuten stilte óók kunnen inspireren om poorten te zijn van hoop. Hoop, liefde, vrede en vrijheid als menselijk wapen tegen vijandige agressie, discriminatie en uitsluiting.

Dadelijk zullen de namen genoemd worden van hen van wie wij weten dat ze hier op deze plek hun leven hebben moeten laten. Wij herdenken hen met veel respect en dankbaarheid. Laat hún vrijheidsstrijd ons inspireren om, juist in een tijd waarin de wereld op sommige plekken in brand lijkt te staan, met elkaar werk te maken van het doorgeven van onze vrijheid. In wederkerigheid.

Dankuwel.